میدونی موقع تولد وقتی خدا داشت بدرقمون میکرد چی گفت؟؟؟؟

 این متن و خیلی دوست دارم...


 میدونی موقع تولد وقتی خدا داشت بدرقمون

 میکرد چی گفت؟؟!!

گفت داری به دنیایی میری که غرورت را

میشکنن وبه احساس پاکت سیلی میزنن!!

 
نکنه ناراحت بشی....!!


من تو کوله پشتیت عشق گذاشتم....... تا

ببخشی!!

خنده گذاشتم........ تا بخندی!!

اشک گذاشتم........ تا گریه کنی!!
و
مرررررررگ گذاشتم........ تا بدونی دنیا

ارزش بدی کردن نداره!!

پس خوب باش و خوبی کن  !!

دریا ......

دریا با آنکه عمیق است ، 

اما امواجی را که در سطحش هستند ،

سرکوب نمیکند

بلکه اجازه میدهد به ساحل برسند.

تو هم مثل دریا 

امواج سطحی و زود گذر زندگیت را

به بهترین ها هدایت کن.

دریا هم سطح دارد

هم عمق ، 

راز دریا نگه داشتن

تعادل بین این دو است.

مثل دریا 

پر باش از بیکرانی و تلاطم و 

از سکون بپرهیز ، 

و از تندباد حوادث بیم نداشته باش...

بهترین...

ﺧﺪﺍﻳﺎ !

ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺛﺮﻭﺗﻢ ﺩﺍﺩﻱ،ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ.

ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﺍﻡ ﺩﺍﺩﻱ، ﻋﻘﻠﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .

ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﻢ ﺩﺍﺩﻱ، ﺗﻮﺍﺿﻌﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .

ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﺗﻮﺍﺿﻌﻢ ﺩﺍﺩﻱ ﻋﺰﺗﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .

ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺗﻢ ﺩﺍﺩﻱ، ﻋﻔﻮﻡ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .

ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﺪﺭﺳﺘﻴﻢ ﺩﺍﺩﻱ، ﺍﻳﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .

ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﻛﺮﺩﻡ،ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﻧﻜﻦ....

بهترینم.....

دخـتــَــر کـه بــاشی

میـدونـی اَوّلــــیـن

عِشــق زنـدگیـتــ

پـــِدرتـه

دخـتــَــر کـه بــآشی

میـدونـی مُحکــَم

تــَریـن پَنــآهگــاه دنیــآ

آغــوش گــَرم پـــِدرتـه

دخـتــَــر کـه بــآشی

میـدونـی مــَردانــه

تـَریـن دستــی

کـه مـیتونی تو

دستـِـت بگیـــری و

دیگـه اَز هـــیچی

نَتــَرسی

دســــتای گَرم وَ

مِهـــــرَبون پـــِدرتـه

هَر کـجای دنیـا هم

بـــاشی

چه بـاشه چـه نبــاشه

قَویتــریـن فِرشتــه ی

نِگهبـــان پـــِدرته

قاضی تویی..

خدایا

صدای افکار

مرا خاموش کن

"تاصدای

تو را بشنوم.

خدایا مرا ببخش

آن قدر

غرق در قضاوت هستم"

که

فراموش کردم

قاضی تویی..

آدمک.......

آدمک آخر دنیاست بخند

آدمک مرگ همین جاست بخند

دست خطی که تو را عاشق کرد

بازی کاغذی ماست بخند

آدمک خل نشوی گریه کنی

کل دنیا سراب است بخند

امروز سوار یه تاکسى شدم.....

صد متر جلو تر یه خانمى کنار خیابون ایستاده بود
راننده ى تاکسى بوق زد و خانم رو سوار کرد
چند ثانیه گذشت
راننده تاکسى : چقدر رنگ رژتون قشنگه
خانم مسافر: ممنون
راننده تاکسى : لباتون رو برجسته کرده
خانم مسافر سایه بون جلوى صندلى راننده رو داد پایین و لباشو رو به آینه غنچه کرد و گفت واقعاً؟؟!
راننده تاکسى خندید با دست راست، دست چپ خانم مسافر رو گرفت و نگاه کرد!
راننده تاکسى: با رنگ لاکتون ست کردین؟! واقعا که با سلیقه این تبریک میگم.
خانم مسافر: واى ممنونم.. چه دقتى معلومه که آدم خوش ذوقى هستین!

تلفن همراه من زنگ خورد و اون دو نفر گرم حرف زدن بودن..
موقع پیاده شدن راننده تاکسى کارتش رو داد به خانم مسافر و گفت هرجا خواستى برى، اگه ماشین خواستى زنگ بزن به من..
خانم مسافر کارت رو گرفت یه چشمک ریزى هم زد و رفت..

اینو تعریف نکردم  که بخوام بگم خانم مسافر مشکل اخلاقى داشت یا راننده تاکسى...
فقط میخواستم بگم..
توی این چند دقیقه ممکنه کمتر کسی از ما به ذهنش رسیده باشه
که راننده ى تاکسى هم یک خانم بود..
ما با تصوراتی که توی ذهن خودمونه  قضاوت میکنیم!

ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺩﻭ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺍﺳﺖ...

ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺩﻭ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺍﺳﺖ:

ﯾﮏ ﮔﻞ ﻭ ﯾﮏ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ

ﺍﻣﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ،

ﯾﮏ ﮐﺎﮐﺘﻮﺱ ﻭ ﯾﮏ ﮐﺮﻡ ﺑﻮﺩ!

ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪ

ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ

ﺗﻮﺟﻬﯽ نمی‌کند...

ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺖ ...

ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺎﮐﺘﻮﺱ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﺭ ، ﮔﻠﯽ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﻭﯾﯿﺪﻩ ﺷﺪ

ﻭ ﺁﻥ ﮐﺮﻡ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ‌ﺍﯼ زیبا شده بود

ﺍﮔﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﺪ ﻭ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮﺩﯾﺪ،

ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻨﯿد ...

ﺧﺎﺭﻫﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ گل‌های ﻓﺮﺩﺍﯾﻨﺪ

گاهی.....

گاهی زندگی سخت است و گاهی ما سخت ترش میکنیم . .

گاهی آرامش داریم، خودمان خرابش میکنیم . .

گاهی خیلی چیزارو داریم اما محو تماشای نداشته هایمان

میشویم. . .

گاهی حالمان خوب است اما با نگرانی فردا خرابش میکنیم..

گاهی میشود بخشید اما با انتقام ادامه اش میدهیم . . .

گاهی میشود ادامه داد اما با اشتیاق انصراف میدهیم . . .

گاهی باید انصراف داد اما با حماقت ادامه میدهیم . . .

و گاهی . . . گاهی . . . گاهی . . . تمام عمر اشتباه میکنیم و

نمیدانیم یا نمیخواهیم بدانیم. . . .

کاش بیشتر مراقب خودمان، تصمیماتمان و گاهی . . . گاهی

های زندگیمان باشیم . . .

کاش یادمان نرود که فقط:

یک-بار-زنده-ایم-و-زندگی-میکنیم-فقط-یکبار!

به آن هایی که دوستشان دارید

بی بهانه بگویید دوستت دارم

بگویید در این دنیای شلوغ

سنجاقشان کرده اید به دلتان. .

مسافر بی مجوز...

غیر قانونی

از مرزهای ذهنم عبور می کنی

به خیالم پا می گذاری

و در قلبم ساکن می شوی ،

مسافر بی مجوز

من اخراجت نمیکنم ،

سال هاست

تمام من مستعمره ی توست !!

فروغ فرخزاد